-
1 wywiązać się
wywiąże się сов.1) завяза́ться; возни́кнутьwywiązała się kłótnia — возни́кла ссо́ра
wywiązała się walka — 1) завяза́лся бой; 2) начала́сь дра́ка
z grypy wywiązało się zapalenie płuc — грипп перешёл в воспале́ние лёгких
wywiązać się się z zadania — вы́полнить зада́ние (зада́чу)
3) хим., физ. вы́делитьсяSyn: -
2 wywią|zać się
pf — wywią|zywać się impf (wywiążę się — wywiązuję się) v refl. 1. książk. (wyniknąć, powstać) [dyskusja, sprzeczka, kłótnia, walka] to ensue, to develop; [gangrena] to set in; [komplikacje, trudności] to arise- z przeziębienia wywiązało się zapalenie płuc the cold developed into pneumonia2. (wypełnić zadanie, rolę, zobowiązania) to fulfil vt, to fulfill vt US (z czegoś sth)- nie wywiązał się ze swoich obowiązków he failed to carry out his responsibilities- nie wywiązał się z obietnicy he failed to keep his promise- firma nie wywiązała się z płatności/(warunków) umowy the company defaulted on its payment/the (conditions of the) contract- znakomicie wywiązała się ze swojego zadania she carried out her task to perfection3. Chem., Fiz. (wydzielić się) [gaz, ciało lotne] to be releasedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wywią|zać się
-
3 wal|ka
f 1. (starcie) fight- walka na pięści a fist fight- walka na noże/szpady a fight with knives/swords- stoczyli walkę o przywództwo w grupie they had a fight over the leadership of the group- między chłopcami wywiązała się walka o piłkę the boys got into a fight about a. over a ball2. Wojsk. (między armiami) battle C/U; (między żołnierzami, oddziałami) combat C/U; (potyczka) fight- walka partyzancka a. walki partyzanckie w terenie guerilla war- walka powietrzna a dogfight- walki powietrzne aerial combat- walka pozycyjna a pitched battle- walka wręcz hand-to-hand combat- walki uliczne street fighting- walka zaczepna a running battle- walka o niepodległość a struggle for independence- toczyć walkę przeciwko najeźdźcy/z oddziałem partyzanckim to do battle against occupying forces/with a guerilla group- polec a. zginąć w walce to die in battle a. combat- wojska toczyły zażartą walkę/walkę na śmierć i życie the troops were engaged in fierce/mortal a. deadly combat- generał wycofał oddziały z walki the general disengaged the troops- partyzanci zaprzestali walk the guerillas stopped fighting a. broke off combat3. Sport (bokserska, zapaśnicza) bout; (bokserska) fight; (współzawodnictwo) contest- wygrać/przegrać walkę o medal/wejście do finału to win/lose a contest for a medal/to enter the final4. (zabieganie) fight, struggle; (długa, trudna) battle; (współzawodnictwo) contest, combat- walka o pokój/sprawiedliwość społeczną a fight a. struggle for peace/social justice- walka o fotel prezydencki a presidential contest- prowadzimy walkę o lepsze jutro we are waging a struggle for a better future5. (przeciwdziałanie) battle, fight (z czymś against sth); war C/U- walka z terroryzmem a war on terrorism, a fight against terrorism- walka z narkomanią/przestępczością the battle a. fight against drug addiction/crime- odwieczna walka dobra ze złem the eternal battle between good and evil- jego rozpaczliwa walka z rakiem/nałogiem alkoholowym his desperate battle a. fight against cancer/alcoholism- walka francuska Sport ≈ Greco-Roman wrestling■ walka o byt the struggle a. fight for survivalThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wal|ka
См. также в других словарях:
walka — ż III, CMs. walkalce; lm D. walk 1. «zorganizowane działanie sił zbrojnych stron przeciwnych, dążących do pobicia przeciwnika; ścieranie się, bicie się z kimś, z czymś; bitwa, bój, potyczka; w znaczeniu ogólniejszym: wojna» Walka zbrojna.… … Słownik języka polskiego
